O autorze
Rafał Latoszek, rocznik 73, urodzony w Warszawie, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Największą jego pasją poza fotografią jest uprawianie sportu i podróżowanie. W 2012 roku został Maratończykiem, a w 2016 zdobył tytuł „Człowieka z żelaza”. Ma 19 maratonów na koncie (PB 3:05:04), 4 ultramaratony (max Ultra Bieg Rzeźnika 108 km), Iron Man 70.3 (PB 4:53) i Iron Man 140.6 (PB 10:48:06).
„Rozwój kariery Rafała Latoszka obserwuję od wielu lat. Cieszę się, że ja i Teatr 6 Piętro, któremu przewodzę mieliśmy okazję współpracy, czego efektem jest wiele wspaniałych portretów i fotosów teatralnych.”
Michał Żebrowski
„Pan Rafał Latoszek jest wybitnym fotografikiem, specjalizującym się w sztuce portretowania, ale nie tylko. Mogę śmiało powiedzieć, że robionymi mi portretami przyczynił się do moich wygranych dwóch kampanii wyborczych, w których uzyskałam mandat Senatora VII i VIII kadencji.”
Barbara Borys-Damięcka
„Znam i cenię bardzo twórczość fotograficzną Rafała Latoszka. A szczególnie
portrety, w których się specjalizuje. Są znakomite, wspaniałe technicznie.
Oglądanie ich to wielka przyjemność. Rafał jest młody i bardzo zdolny.”
Edward Hartwig
„…Zafacynowany jakąś twarzą, potrafi człowieka namówić na sesję choćby na
środku ulicy…”
Iza Natasza Czapska
„Fantastyczny facet, demaskuje wszystko, aż strach…”
Adam Hanuszkiewicz
„Jedną z tajemnic, która pomaga Latoszkowi portretować ludzi jest pakt zawarty ze światłem, którym mistrzowsko operuje. Przypomina to umiejętności najlepszych malarzy, którzy przez wieki utrwalali wizerunki znakomitych osób ; niezwykle starannie wkomponowywali , w to widzenie postaci, właśnie światło. A to z kolei pozwala nam patrzeć na owe podobizny z uwagą i wnikliwością jakbyśmy prześwietlali ich myśli i uczynki. Sądzę, że podobnym uczuciem będziemy się kiedyś przyglądać obrazom (choć są formalnie zdjęciami) Rafała Latoszka. Przyglądać tak, jakbyśmy odkrywali stare mapy – mapy ludzkich twarzy, według których można się rozeznawać, by podróżować do rozległych lądów człowieczeństwa.”
Renata Dymna
Nagrody:
w 1996 druga nagroda w Konkursie Polskiej Fotografii Prasowej za cykl zdjęć w kategorii kultura, w 1997 pierwsza nagroda w Konkursie Polskiej Fotografii Prasowej za portret Janusza Gajosa w kategorii kultura, w 2004 trzecie miejsce w konkursie Fotoerotica miesięcznika Playboy.
Wystawy:
Starej Galerii ZPAF w Warszawie, Centrum Civitas Christiana w Warszawie, w Galerii „Rybie Oko” w Warszawie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych „Pałacyk” w Warszawie, na Wystawie Teatrów Warszawskich „Teatr pod Pałacem” , na III Festiwalu
Fotografii „Widzi się” w Nowym Sączu, w galerii Artinfo.pl w Fabryce Trzciny w Warszawie, „Nocy muzeów” w Warszawie, „SM Koło Kultury”, „Podziemiach Kamedulskich” i aktualnie w Teatrze Kamienica w Warszawie.
Publikacje prasowe:
Twój Styl, Pani, Uroda, Marie Claire, Madame Figaro, Zwierciadło, Playboy i wiele innych…
Teatry:
Teatr Kamienica, Teatr Mazowiecki, Teatr Narodowy, Teatr Studio, Teatr Capitol, Teatr Komedia, Teatr Syrena, Teatr Bajka, Teatr Kwadrat, Teatr Nowy, Teatr 6 Piętro, Centrum Artystyczne Fabryka Trzciny.
Współpraca z wytwórniami płytowymi:
Universal Music Group, Pomaton EMI oraz Sony Music Polska. Zdjęcia: Ryszarda Rynkowskiego, Justyny Steczkowskiej i Pawła Deląga, Michała Żebrowskiego, Mirka Czyżykiewicza, zespołu Myslovitz, Harlem i Stare Dobre Małżeństwo.
Współpraca z agencjami reklamowymi:
Grey, Coroprate Profiles DDB, Upstairs Young & Rubican, D’Arcy, Martis, Testa Communications oraz Red 8.
Zdjęcia biznesowe:
PKN Orlen, Bank Światowy Polska, Warta, Kredyt Bank, PSE, ITI, Korycka, Budziak i Audytorzy, Accreo, ESBANK, Astra, Viessmann, ERA, At MEDIA, Rymar i Wspólnicy, Medim, Dembud, Budimex i wiele innych…
Okładki książek:
„Podwójne spojrzenie” Andrzeja Wajdy, „Szefa kuchni wędrówki po świecie” Kurta Schellera, „Solidarność i duma” Donalda Tuska, „Aktor” Wojciecha Pszoniaka, „Męskie pół świata” Wojciecha Eichelbergera i Tomasza Jastruna, „Wschód i zachód. Spotkania” Jadwigi Staniszkis i Artura Cieślara, „Ucho od śledzia” o Leonardzie Pietraszaku i „Reszta jest monologiem” o Adamie Hanuszkiewiczu.
